top of page

H ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗΣ έχει χάσει το μέτρο και αυτομαστιγώνεται

«Δεν μιλάνε για σχοινί στο σπίτι του κρεμασμένου..»

Η Λ.Σ., συνέταξε επιστολή «καταπέλτη», γι’ αυτούς που έκαναν αγωγή κατά της ΔΕΗ, για τις βλάβες που προκαλεί το Κ.Υ.Τ. στο ανθρώπινο και φυσικό περιβάλλον.Γι ’αυτούς που ούτε λίγο ούτε πολύ «πήραν το κάτι τις τους» όπως γράφει, από τη ΔΕΗ και … «σπέρνουν απογοήτευση, σπρώχνουν στην ιδιώτευση λαϊκές και νεανικές συνειδήσεις»!. Ανάλογη επιστολή έγραψαν, προηγήθηκαν μάλιστα, οι υποψήφιοι του ΠΑΣΟΚ στην Αργυρούπολη, αυτοί που τότε, στο αποκορύφωμα του αγώνα, έστειλαν 25 διμοιρίες ΜΑΤ, για να τον τσακίσουν.

Θα μπορούσε το θέμα να εξαντληθεί μόνο με την ερώτηση: Γιατί από το 2005, τότε που κατατέθηκαν οι αγωγές, δεν είπαν λέξη; Πού ήταν τότε να νοιαστούν για τα παιδιά των σχολείων και των γυμναστηρίων και όλων των κατοίκων της περιοχής που οι « εξευμενισμένοι», κατά την άποψη της Λ.Σ., αντάλλασαν την υγεία τους με αγωγές κατά της ΔΕΗ; Που ήταν ολ’ αυτά τα χρόνια; Και γιατί οι δικοί τους αγώνες «με καθαρό λόγο », που τους «διαβαίνουν με καθαρή περπατησιά»,δεν έδιωξαν το ΚΥΤ;

Παραμονές εκλογών πετάνε λάσπη σε πιθανούς αντίπαλους υποψήφιους και σαμποτάρουν με το χειρότερο τρόπο κάθε προσπάθεια για να σταματήσουν τα νέα χειρότερα σχέδια της ΔΕΗ. Το κυνήγι ψήφων με όπλο τη λάσπη, είναι αυτό που «σπέρνει απογοήτευση και σπρώχνει στην ιδιώτευση λαϊκές και νεανικές συνειδήσεις» .

Να θυμηθούμε πού ακριβώς βρισκόμασταν το 2005, κάτι που αποκρύπτει και η κ. Τσατσούλη σε προηγούμενο κείμενο αλλά και στο κείμενο της παράταξης την οποίαν εκπροσωπεί.

Το μεγαλειώδες κίνημα, (2002-2004), κατά της ΔΕΗ και των Κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ-ΝΔ , που συσπείρωνε χιλιάδες πολίτες, από μαθητές έως υπερήλικες, εκφραζόταν βασικά, μέσα από τη « Διαδημοτική επιτροπή αγώνα ενάντια στο ΚΥΤ», στην οποία συμμετείχαν δεκάδες φορείς. Το 2003 οι περισσότεροι που συμμετείχαν, με βάση τη δέσμευση Κυβέρνησης και ΔΕΗ ότι δεν θα γίνει 400σάρι και με τα ΜΑΤ, τις Κυβερνήσεις που εναλλάσσονταν, τη ΔΕΗ, τον Δήμο απέναντι, είχαν αποχωρήσει. Αποχώρησε, και η κ. Τσατσούλη και μέλη της παράταξης της. Η παράταξη του ΚΚΕ δεν συμμετείχε στη Διαδημοτική Επιτροπή Αγώνα, συμμετείχαν ως άτομα.

Οι λίγοι που είχαν μείνει μέχρι το 2005, επιδίωξαν με τις αγωγές να κρατήσουν ανοιχτή την αντιπαράθεση με τη ΔΕΗ γιατί γνώριζαν, με βάση τις εργασίες που είχαν γίνει με την προστασία των ΜΑΤ, ότι θα επανέλθει. Επειδή ούτε αυτοί που υπέβαλαν τις αγωγές ούτε κανείς άλλος, πίστευαν ότι θα υπάρχει έστω και η παραμικρή δικαίωση, γι’ αυτό και η συμμετοχή σ’ αυτές ήταν τόσο μικρή παρά τις προσπάθειες να συμμετέχουν όσο γινόταν περισσότεροι.

Αγωγές ενάντια σε δημόσιες και ιδιωτικές επιχειρήσεις και δράσεις, που προκαλούν βλάβες στο ανθρώπινο και φυσικό περιβάλλον, γίνονται συχνά και παντού ανά τον κόσμο, απ΄ όσους θίγονται. Οι αγωγές που έχουν να κάνουν με όλ’ αυτά δεν μπαίνουν εμπόδιο σε καμιά κινητοποίηση γιατί καμιά αποζημίωση δεν σταματάει τις βλάβες από τέτοιες εγκαταστάσεις όπως το ΚΥΤ. Πιθανή δικαίωση στα αστικά δικαστήρια, όπως αυτή που βγήκε και αναφέρει στην απόφαση: «Τα ηλεκτρομαγνητικά πεδία αυξάνουν τον κίνδυνο εκδήλωσης καταστροφικών νοσημάτων όπως όγκων του εγκεφάλου, καρκίνου κυρίως των μαστών καρκίνου των όρχεων και λευχαιμίας» Ν. Μπεράκης Πανεπιστήμιο Πατρών. « Φαίνεται να υπάρχει συσχέτιση με την εμφάνιση καρκίνου (λευχαιμίας) και σε παιδιά που ζουν κοντά σε πυλώνες ηλεκτρικού ρεύματος υπερυψηλής τάσης» Λ.Μαργαρίτης Πανεπιστήμιο Αθηνών. «Κίνδυνος υφίσταται και σε απόσταση ως 600 μέτρα από τον πυλώνα», έρευνα που έγινε στη Βρετανία, όπως και πολλές άλλες έρευνες που έχουν ασχοληθεί με το θέμα. Δικαίωση μ’ αυτή τη στοιχειοθέτηση, μπορεί να συμβάλει στην θετική έκβαση ενός αγώνα.

Το σίγουρο είναι ότι ο αγώνας ενάντια στις εγκαταστάσεις της ΔΕΗ, όχι απλά δεν πρέπει να σταματήσει αλλά με τα νέα ανθρωποκτόνα της σχέδια, που στηρίζονται από την κυβέρνηση ΝΔ- ΠΑΣΟΚ, να το μετατρέψει σε 400σάρι, για να τροφοδοτήσει τα μαμούθ περιβαλλοντοκτόνα έργα του χαρισμένου στους μεγαλοκαρχαρίες Ελληνικού, ο αγώνας αυτός είναι αναγκαίο να δυναμώσει. Είναι επίσης σίγουρο ότι οι ελάχιστοι που συμμετείχαν στις αγωγές, δεν είχαν και δεν έχουν από μόνοι τους, τη δυνατότητα να διώξουν το ΚΥΤ, κάτι που φαίνεται να τους το χρεώνουν οι διάφοροι αγανακτισμένοι. Το αν τα καταφέρουμε στο επόμενο διάστημα, θα εξαρτηθεί από την ενότητά μας, τους αγώνες, την δυναμική που θα αναπτύξουν και τον ξεκάθαρο προσανατολισμό τους. Εδώ πάντα κρινόμαστε όλοι. Εδώ κριθήκαμε και τότε.

Τονίζουμε ξανά ότι οι αποζημιώσεις για βλάβες στην υγεία, που στην περίπτωση του ΚΥΤ είναι μόνιμες, όπως τονίζουν όλες οι επιστημονικές μελέτες, θα πρέπει να διεκδικούνται ακόμα κι όταν φύγει το ΚΥΤ.

Όμως να σταθούμε στο κείμενο της Λ.Σ. την οποία εκπροσωπεί η κ. Τσατσούλη, για να δούμε τη στάση του πολιτικού της χώρου, στους αγώνες όχι μόνο του χθες αλλά κυρίως του σήμερα και τ’ αποτελέσματα της ταξικής αγωνιστικής πρακτικής του.

-Στην περίπτωση του ΚΥΤ οι ταξικοί αγωνιστές όπως αυτοπροσδιορίζονται, έφυγαν νωρίς αφήνοντας το…κίνημα στα χέρια μερικών ατόμων που το έκαναν…..φύλλο και φτερό , όπως υπονοεί στο κείμενό της η Τσατσούλη, έφυγαν νωρίς κι ούτε που το ξαναθυμήθηκαν παρά μόλις τώρα, 10 χρόνια μετά, παραμονές εκλογών!! Τυχαίο; Τι κατάντια να επιδιώκεις να μαζέψεις ψήφους, δακρύζοντας τάχα γι αυτούς που χρόνια έχεις εγκαταλείψει!

-Στο θέμα της απεργίας των εκπαιδευτικών,(την αναφέρουμε σαν τον πιο σημαντικό σταθμό στους πρόσφατους αγώνες των εργαζομένων που ανέδειξε τα όρια της «αγωνιστικότητας» του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ), τον Μάη, ενάντια στο νόμο που διαλύει τη δημόσια παιδεία, τότε που Κυβέρνηση και ΜΜΕ, στράφηκαν με απίστευτο ταξικό μίσος ενάντιά τους, συμπλήρωνε η κ. Τσατσούλη, υπεύθυνη έρευνας και παιδείας της ΚΕ του ΚΚΕ τα εξής: «Το σκηνικό ( ανάμεσα σε Κυβέρνηση και εκπαιδευτικούς) έχει στηθεί και μυρίζει αποπροσανατολισμό».! «Το στοίχημα (μεταξύ τους) είναι να κερδηθεί η κοινή γνώμη».!! «Το ΚΚΕ διαχωρίζει τη θέση του από μια απεργία διαρκείας και μάλιστα μέσα στις εξετάσεις»!!(από κείμενο που ανήρτησε η κ. Τσατσούλη στο lsilioupolis 5 -11-2013). Θυμίζουμε ότι στις πρωτοφανείς σε μαζικότητα γενικές συνελεύσεις των ΕΛΜΕ, οι εκπαιδευτικοί με την επιστράτευση στο χέρι, ψήφιζαν με συντριπτική πλειοψηφία, την πρόταση για πενθήμερες επαναλαμβανόμενες απεργίες, σε αντιπαράθεση με την πρόταση του ΠΑΜΕ, ίδια με αυτήν της ΑΔΕΔΥ, για 48ωρη.! Είναι γεγονός ότι η μαζική αγωνιστική διάθεση των εκπαιδευτικών, ενάντια στο νόμο, σκόνταψε στη συμβιβαστική στάση των ηγεσιών του ΠΑΜΕ και του ΣΥΡΙΖΑ ( ο ρόλος των κυβερνητικών παρατάξεων ΠΑΣΚΕ ΔΑΚΕ είναι γνωστός). Και με την συμβολή λοιπόν του ΠΑΜΕ, ο νόμος ψηφίστηκε, τα σχολεία κλείνουν, μαθητές και εκπαιδευτικοί πετιούνται στο δρόμο. Πολλά παιδιά για τα οποία το ΚΚΕ είχε αγωνία, μαζί με την κυβέρνηση και τα παπαγαλάκια της, ότι θα χάσουν τις εξετάσεις και πανηγύριζαν από κοινού όταν σταμάτησαν οι κινητοποιήσεις, φέτος έχασαν όχι μόνο τις εξετάσεις αλλά και το σχολείο που φοιτούσαν

Υπάρχουν σωρεία γεγονότα για την διασπαστική πρακτική, στους αγώνες των εργαζομένων, του πολιτικού χώρου της Τσατσούλη. Αντί λοιπόν να μοιράζει πιστοποιητικά αγωνιστικού ήθους, καλό θα ήταν να δει τις ευθύνες του κόμματός της και το πόσο συμβάλει με αυτή την πρακτική, για να περνάει η βάρβαρη κυβερνητική πολιτική.

Όμως δίνει αφορμή το κείμενο της κ. Τσατσούλη να δούμε που ταιριάζει πραγματικά αυτό «το κάτι τις», με το οποίο Κυβερνήσεις και επιχειρήσεις εξαγοράζουν ατομικές, πολιτικές, κομματικές στάσεις και συνειδήσεις. Ταιριάζει απόλυτα με τη χρηματοδότηση και του ΚΚΕ από το αστικό κράτος. Ταιριάζει με τις αποσπάσεις δημοσίων υπαλλήλων, στα κομματικά γραφεία όλων των κομμάτων της Βουλής. Πληρώνει δηλαδή το δημόσιο τους υπαλλήλους των κομμάτων, μάλιστα είναι και οι μόνοι που εξαιρούνται από την διαθεσιμότητα!!. Αυτή ακριβώς η χρηματοδότηση αυτό το «κάτι τις», που αφειδώς προσφέρουν οι καπιταλιστικές κυβερνήσεις, ακόμα και μέσα στον κόλαφο της εξαθλίωσης, των αυτοκτονιών, της ανεργίας, είναι που επιδιώκει να βάλει στο χέρι κόμματα που υποτίθεται τις αντιπαλεύουν. Αποδέχονται όλοι μαζί να μοιράζονται χρήματα που βγαίνουν, σήμερα κυριολεκτικά από τις σάρκες του λαού. Το σκεπτικό της κ. Τσατσούλη έχει πράγματι βάση. Οι οικονομικοί κολοσσοί εξαγοράζουν με εκατομμύρια, υπουργούς ( Ζίμενς, υποβρύχια, κλπ,κλπ), οι Κυβερνήσεις επιδιώκουν μοιράζοντας «νόμιμα» τα χρήματα των εργαζομένων, να ποδηγετήσουν η και να συγκυβερνήσουν με τους πολιτικούς τους αντιπάλους.

Πόσο ταξικά μπορεί να είναι τα κόμματα που αποδέχονται να τα χρηματοδοτεί ο ταξικός τους αντίπαλος; Που αντί να αγωνίζονται για να σταματήσει η ροή εκατομμυρίων κάθε χρόνο, από τον κρατικό προϋπολογισμό προς τα κόμματα, αποδέχονται να τα μοιράζονται; Δυστυχώς η πραγματικότητα επιβεβαιώνει την κ.Τσατσούλη: «Εξευμενίζονται», φτάνουν στο έσχατο σημείο των συγκυβερνήσεων και των συμπράξεων με τον ταξικό αντίπαλο, τσακίζοντας βάναυσα τις ταξικές συνειδήσεις, στέλνοντας χιλιάδες εργαζόμενους στην αγκαλιά των αστικών κομμάτων.

Λίγη αυτογνωσία, λιγότερη έπαρση και έστω ελάχιστα «καθαρή περπατησιά», μας βοηθάει πάντα να μην πέφτουμε στους λάκκους που ανοίγουμε για τους άλλους.

Απρίλης ΄2014

Kατερίνα Πετράκη


Αναρτήσεις
Εγραψαν για το Κ.Υ.Τ.
μας βρίσκετε...
  • Facebook Long Shadow
  • Twitter Long Shadow
  • YouTube Long Shadow
  • Google+ App Icon
bottom of page